Grupa Badawcza Geochronologii Ewolucyjnej
O Grupie
Działalność Grupy Badawczej Geochronologii Ewolucyjnej dotyczy różnych aspektów odtwarzania przebiegu ewolucji na podstawie zapisu kopalnego. Modelowymi obiektami badań ewolucji w paleobiologii są konodonty – wymarłe strunowce podobne do małych minogów. Dzięki wyrazistym dziennym przyrostom ich ząbków widocznym na zdjęciach ze skaningowego mikroskopu elektronowego można kalibrować ich rozwój osobniczy w dniach i śledzić jego przemiany na poziomie populacyjnym przez miliony lat. Drugim obszarem badań, głównie przy użyciu tomografii komputerowej, jest ewolucja szkieletu i powiązań biogeograficznych kredowych dinozaurów z Pustyni Gobi oraz pierwotnych jaszczurek. Równolegle prowadzone są badania wczesnych naczelnych i zajęczaków. Studiujemy także wybrane elementy ekosystemów triasowych (252-201 milionów lat temu) w oparciu o materiały z Gór Świętokrzyskich, Śląska, Tunezji i Grenlandii.
Oferta
- Suszenie próbek do SEM w critical point dryer
- Separacja mikroskamieniałości w separatorze elektromagnetycznym Franza i cieczach ciężkich (poliwolframian sodu)
O Kierowniku
Dr Mateusz Tałanda obronił doktorat o wczesnej ewolucji jaszczurek na Wydziale Biologii Uniwersytetu Warszawskiego pod kierunkiem prof. Jerzego Dzika. Odbył staż podoktorski na University College London (Wielka Brytania). Autor lub współautor ponad 20 angielskojęzycznych artykułów naukowych w czasopismach takich jak Nature, PNAS, czy Acta Palaeontologica Polonica. Interesuje się głównie ewolucją gadów, ekosystemami triasowymi oraz biogeografią.
Najszerzej znane badania zespołu Zakładu Paleobiologii UW dotyczą pra-dinozaura Silesaurus opolensis, którego szczątki kostne znalezione zostały w Krasiejowie koło Opola w skałach liczących ok. 230 mln lat. Jest to najdokładniej zbadany spośród wczesnych przedstawicieli linii ewolucyjnej dinozaurów i jego ilustracje, a przynajmniej odniesienia do niego są w większości podręczników paleontologii kręgowców i publikacji dotyczących początków dinozaurów.